Może być żle, albo trochę lepiej- "Arabska żona"

            Witam serdecznie miłych blogowych gości w weekendu czas:)
Pora na chwilkę refleksji, jak to u mnie bywa tradycją, właśnie w wolnym dniu.
Dziś lektura niełatwa, ale temat nadal aktualny, wart przypominania i dyskusji.
To kolejna książka, którą przeczytałam, a traktująca  o znaczeniu, roli kobiety w innych krajach, odmiennej od naszej- kultury. I któż by pomyślał, że w XXI w. kobiety nadal są poniżane, bite, nieszanowane, dyskryminowane. A mężczyźni, to panowie, władcy, "właściciele' ciał i dusz swoich żon...to okrutne słowa, ale prawda jest jeszcze gorszą.
Kiedy przeczytałam pierwszą książkę o tej tematyce pt: "Ulica rajskich dziewic"- polecam, wtedy  powiedziałam sobie, nigdy więcej takich lektur. Po czasie powróciłam, bo uważam, że temat choć bolesny, krzywdzący, niesprawiedliwy dla nas kobiet, powinien być omawiany szerzej.
Powracając do książki: "Arabska żona", której autorką jest Tanya Valko, poruszyłam się kolejny raz, bardzo mocno.
Autorka jest Polką piszącą pod pseudonimem, ale doskonale znającą zwyczaje i kulturę krajów arabskich. Sama pracowała i przebywała tam ponad 20 lat.
Bohaterką "Arabskiej żony" jest Dorota. Poznajemy jej historię, w dniu 18 urodzin, a jednocześnie pierwszego zauroczenia Libijczykiem Ahmedem.
Dorota jest skromną uczennicą, pochodzi z niewielkiego miasteczka, gdzie wszyscy się znają. Wychowuje ją samotnie matka- tradycjonalistka.
Ahmed Salimi studiuje, pracuje i mieszka w Poznaniu od 4 lat, jest informatykiem.
I on jest zauroczony Dorotą. Początkowo spotykają się potajemnie, ale kiedy matka nalega, aby przedstawiła mu swojego chłopaka, z którym się spotyka- przykra prawda wychodzi na jaw. Wyzwiskom, wrzaskom, awanturze- nie ma końca.
Dla matki naród arabski kojarzony jest z brudem, terroryzmem,  złem tego świata. Córka w swym ukochanym dostrzega tylko: dobro, piękno, mądrość, pracowitość.
Kiedy Dorota wyjeżdża do Poznania do ukochanego Ahmeda, po jednej z  upojnych nocy, zachodzi w ciążę.
Nadchodzi czas studniówki, wtedy dopiero Ahmeda poznają koledzy Doroty ze szkoły. Ukochany koleżanki nie podoba się znajomym, tzn jego pochodzenie, zwyczaje. Po zaczepkach, awanturze, bójce ranią go ciężko w szyję.
Na krótko zakochani, zrywają ze sobą kontakt. Ale, kiedy Dorota jest pewna ciąży, matka, która ją zauważa, nalega na spotkanie z Ahmedem i rychły ślub. Kolejny niewypał- kompletnie różne tradycje i obyczaje weselne.
Po ślubie młodzi zamieszkują samodzielnie, razem już. Uczucie nadal płonie, choć życie nie jest lekkie. Wkrótce potem przychodzi na świat ukochana córka Marysia. Dorota czuje się coraz bardziej samotnie, bo Ahmed znika na całe dnie. Opieką nad małą zajmuje się częściowo jej matka.
Ahmed prowadzi nieczyste interesy i przychodzi do domu pijany, co jest zabronionym w jego kraju, tzn picie alkoholu. Awanturuje się i oskarża Dorotę bezpodstawnie o zdradę. Fakt ten ją bardzo zasmuca i daje powolutku do myślenia. Nakreśla inny obraz człowieka, którego kochała na początku.
Pamiętać należy jednak, że miłość zaślepia, tak też jest w tym przypadku.
Udobruchana po czasie żona, pozwala  mężowi na ich wspólny z dzieckiem wyjazd do rodzinnego kraju na wakacje. Miało to być tylko poznanie rodziny i miejsca urodzenia Ahmeda. Ale ukochany zmienia swe oblicze i przeobraża się w kata.
Muzułmańskie obyczaje, tradycja stawiają kobietę zawsze na przegranej pozycji.
Życie Doroty i jej córeczek, przeistoczyło się po czasie w koszmarne, pełne cierpienia, bólu, łez długie lata.
Ucieczką z piekła, nazywa bohaterka swój wyjazd z Libii.
I tyle streszczenia, a na dalszy ciąg tej poruszającej historii zapraszam na łamy książki.

 / okładka książki /

 
Pozdrawiam serdecznie i życzę spokojnego weekendu.

Cytat na dziś: 

"Mężczyzna w swojej żonie wielbi siebie".

Søren Kierkegaard