Dorośli też popełniają błędy- "Okaleczona"

    Dzień dobry:)
Jesienne wieczorki są długie, zatem mam dla Was propozycję książkową.
To już druga moja przeczytana książka autorki "Skrzywdzonej" Cathy Glass. Opisywałam na blogu tę pierwszą, pora na kolejną z życia wziętą, opartą na faktach.
Zatem- "Okaleczona", to prawdziwa historia życia Dawn.
Autorka, wraz z mężem Johnem stanowi dla opuszczonych, potrzebujących dzieci- rodzinę zastępczą.
Pierwszym, jakim się zaopiekowała był chłopiec o imieniu  Jack. To nastolatek, inteligentny,  nie sprawiający kłopotów wychowawczych, wrażliwy.
Wkrótce potem Cathy sama zachodzi w upragnioną ciążę.  Jack wraca do biologicznego ojca.
A Cathy i Johnowi rodzi się Adrian- dziecko miłości. Kiedy ten miał zaledwie 4 miesiące zaproponowano rodzinie, aby zajęli się 13- letnią Dawn.
I książka ta, to historia jej niełatwego losu.
Dawn Jennings nie lubi szkoły, jest zbuntowaną nastolatką. Ale niekoniecznie ze swojej tylko winy.
Była jedynaczką, na przemian przybywała raz u ojca, raz u matki. Brak kontroli rodzicielskiej, kłopoty nastolatki sprawiły, że trafiła do ośrodka opiekuńczego dla młodzieży.
Na początku dziewczyna chętnie trzymała się zasad panujących w domu rodziny zastępczej. Była grzeczna, chętna do rozmowy. Do czasu...
Dawn wieczorami zaczyna lunatykować, a w ciągu dnia opuszcza lekcje w szkole.
Zaniepokojeni rodzice zastępczy szukają pomocy u kuratorki i matki dziewczynki. Dowiadują się, że to trudna nastolatka, nie lubiąca szkoły. Na dodatek okaleczająca swoje ciało przy pomocy ostrych narzędzi..  Tnie sobie ręce, czym popadnie. Czego dowodem są liczne blizny.
Zaniepokojona, tym faktem Cathy martwi się o życie nie tylko Dawn, ale swojej rodziny, a zwłaszcza malutkiego synka Adriana.
Pani kurator wyjaśnia, że samookaleczenie wśród młodzieży jest w  dopiero na etapie badań. I sama nie wie do końca, co jest tego przyczyną.
Zaznaczam, że książka jest pisana w czasach, gdy niewiele uwagi i zaangażowania poświęcało się dzieciom skrzywdzonym. Nawet odpowiednio do tego przygotowane organa społeczne, nie interesowały losy podopiecznych, często bezbronnych i małoletnich.
Cathy z całą swoją  wrażliwością pragnie pomóc Dawn  normalnie żyć. Rozmawia z nią na temat dzieciństwa. I tu dowiaduje się, że nie pamięta ona okresu od 3 do 9 roku życia. Albo nie chce powracać wspomnieniami do tamtego, jak się później okaże traumatycznego czasu.
A, co wówczas się stało?, to zachęcam już do lektury.
Stali moim blogowi znajomi wiedzą, że nie zdradzam całej treści, czy do książki, czy filmu. Zachęcam tylko do sięgnięcia po oryginał i do przemyśleń, często na trudne tematy.
Dziecko, to istota słaba, niewinna, kochana. Tak powinno być. Często los niestety doświadcza młode organizmy zbyt dramatycznymi przeżyciami. Rzutują one na całe przyszłe życie, a niejednokrotnie niszczą psychikę i negatywne postrzeganie innych ludzi.

/okładka książki/

Autorka Cathy Glass, to bardzo szczera, dobra, opiekuńcza, wyrozumiała, pełna poświęcenia matka zastępcza. Zasługuje na wielki szacunek.
Opisywane przez nią historie są poruszające, ale i uświadamiające społeczeństwu o ciemnych stronach z życia dzieci. Nie wolno wobec nich przechodzić obojętnie, bez zainteresowania, czy opieki i troski.
Polecam książki Cathy Glass, jako refleksję na długie jesiennie wieczory.
To nie są łatwe, co prawda tematy, ale życie, to nie tylko jasne, ciepłe barwy.
Życzę wszystkim miłym blogowym gościom słonecznego, spokojnego całego tygodnia:)

do posłuchania-Anna Maria Jopek

Cytat na dobry tydzień:

"Troska o dziecko jest pierwszym i podstawowym sprawdzianem stosunku człowieka do człowieka".

Papież Jan Paweł II