Czas oczekiwania i refleksji- Adwent

    Kochani!

Dziś 1 dzień grudnia, zatem rozpoczyna się Adwent w kościele katolickim. 

To czas przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia, oczekiwania oraz refleksji.

W czasie adwentu w kościołach odprawiane są specjalne nabożeństwa adwentowe- roraty.

Uczestniczymy w rekolekcjach,  przystępujemy do sakramentu pokuty i pojednania.

Nie jest jednak czasem pokuty w takim wymiarze jak wielki post przed świętami wielkanocnymi. 

W czasie Adwentu post nie obowiązuje.

Więcej na temat pisałam na blogu rok temu- klik

A teraz zapraszam do przeczytania opowiadania dla ducha.

Zupa

 "W jednym z barów samoobsługowych starsza pani wzięła duży talerz zupy, postawiła go na tacy, a po zapłaceniu postawiła tacę na wolnym stoliku. Powiesiła torebkę na krześle i zamierzała usiąść, aby zjeść dymiącą i pachnącą zupę, kiedy zauważyła, że zapomniała wziąć łyżkę. Zostawiła wszystko i podeszła do kasy, przy której leżały sztućce.
     Po powrocie zdumiona zobaczyła, że na jej miejscu usiadł bezdomny młody człowiek i spokojnie zjadał jej zupę. Kobieta zaniepokoiła się i oburzyła. Następnie z kiepsko skrywanym poczuciem wyższości usiadła na krześle obok i zanurzyła łyżkę w zupie, tuż pod nosem intruza. Młodzieniec uśmiechnął się i kontynuował jedzenie.
     Nabrała kolejną łyżkę, młodzieniec podobnie.
     Pomyślała:
     - Jaki bezczelny! O, gdybym była odważniejsza! Czas zrobić porządek z bezdomnymi!.
     Za każdym razem, kiedy kobieta nabierała łyżkę, siedzący naprzeciwko niej biedak, bez najmniejszej konsternacji, robił to samo.
     Tak było do chwili, gdy na dnie talerza pozostała odrobina zupy. Wtedy przyszła jej myśl:
     - Zobaczymy, co powie, kiedy talerz będzie pusty. Młodzieniec zostawił jej ostatnią łyżkę. Następnie wstał, grzecznie ją pożegnał i odszedł.
     Kobieta popatrzyła na krzesło. Zdumiona spostrzegła: jej torebka znikła!
     - Złodziej! To był tylko pospolity złodziej!
     Rozczarowana, wściekła, z wypiekami na twarzy rozejrzała się wokoło. Ale po młodzieńcu bezdomnym ani śladu. Kiedy tak rozglądała się wokoło, jej złość stopniowo zamieniła się w zmieszanie i wielkie zakłopotanie, bo dostrzegła tacę bez łyżki, ze stygnącą zupą. Na poręczy krzesła wisiała jej torebka, tak, jak ją zostawiła.
     Kobieta mocno się zawstydziła. Właśnie zrozumiała, dotarło do niej, że pomyliła stoliki. I że ten młodzieniec, który jadł zupę taką samą, jak ona, podzielił się z nią bez oburzenia, zdenerwowania czy poczucia wyższości. Był spokojny, kiedy ona parskała, a nawet poczuła urażoną dumę.
Ileż to razy w naszym życiu "zjedliśmy czyjąś zupę", nie wiedząc o tym? Ileż to razy na dzień wykradamy innym czas, szacunek, uczucie, uwagę i nie mamy najmniejszego nawet wyrzutu sumienia? ".
                    Bruno Ferrero

Warto po raz kolejny zatrzymać się na chwilkę, przemyśleć nasze zachowanie, postępowanie, działanie w życiu i w relacjach międzyludzkich.

Życzę Wam kolejnych dobrych, pełnych słońca i uśmiechu dni grudniowych:) 

Dziękuję pięknie za ciepłe, miłe słowa zostawione pod ostatnim postem:)

Wybaczcie, że nie odpowiadam, ale stan mojego zdrowia nie uległ poprawie. Ograniczam pisanie, oszczędzam ręce, tam gdzie mogę.

Szczególne podziękowanie składam na ręce kochanej Jotki:)

Otrzymałam od niej niespodzianek wiele: karteczkę z życzeniami oraz liczne prace uczniów:)

Wszystko od serca i z sercem w roli głównej:)

Uwierzcie, że po otwarciu koperty, rozłożeniu wszystkich liścików, rysunków- płakałam z radości, jak malutkie dziecko:)

Kochani! mam ogromną prośbę o kontakt te osoby, które miały operację szyjnego odcinka kręgosłupa oraz które starały się o zasiłek rehabilitacyjny w ZUS-ie.
Mój adres e-mail: morgana63@onet.eu

Motto do zapamiętania:

"Czasami spędzamy lata, wcale nie żyjąc, i nagle nasze życie skupia się na tej jednej chwili".
  Oscar Wilde
                     

/moje Storczyki wciąż kwitną/