Czas urlopu, przetworów i przemiany !

              Witam pięknie w słoneczne, letnie popołudnie wszystkich miłych gości na moim blogu:)
Od dziś się urlopuję, ale także nadrabiam wszelakie zaległości, min: w blogowaniu, robieniu zapasów na zimę, czytaniu książek, oglądaniu filmów, odwiedzaniu znajomych i rodziny.
Przetwory częściowo zrobione, na swoją kolej czekają nalewki: orzechówka i jagodówka.
Po powrocie z urlopu przefiltruję, przeleję do butelek i odstawię do leżakowania.

/zapas ogórków z chilli już jest/

/robi się sok jagodowy na nalewkę/

Ale wracając do tytułu posta.
Przemalowałam, odnowiłam, tzn. Mąż. to starannie wykonał, pokój Córki na cudną zieleń:)

/spełnione marzenia, to nazwa farby/

Ci, którzy znają mnie dłużej wiedzą, że lubię zmiany, nie lubię monotonii.

Tak też jest z moim wizerunkiem, zwłaszcza fryzurą. Zmieniam, co jakiś czas kolor i uczesanie.

Dla swojego lepszego samopoczucia i wtedy, gdy dopadają mnie małe smuteczki.

Ale od lutego znalazłam nareszcie fryzjerkę z prawdziwego zdarzenia. Zdaję się na Panią Ewunię i jestem zadowolona. W końcu, to ona jest  profesjonalnym "fachowcem" od fryzur.

Przepraszam, ale nie wstawię zdjęcia. Wolę nadal być okryta tajemnicą, jak to Morgana:)
Moja nowa przemiana...

Włosy są krótkie, lekkie, mocno wycieniowane. A kolor, to ciepły brąz wpadający w kasztan z jaśniejszymi refleksami.

Jestem bardzo zadowolona i Mężowi  bardzo się na nowo podobam. Ogólnie zbieram komplementy, że jestem "odmłodniona"o 18 lat.

Ale...no właśnie. Nie może być za różowo, jak to w życiu.

Mamy w pracy jednego młodego, bardzo przemądrzałego kierowcę z pewnej hurtowni.

On zawsze mówi, co mu ślina na język przyniesie, bez oporów, kultury słowa  i zastanowienia.  

I stwierdził ów koleżka, że każda kobieta powinna nosić długie włosy, a nie obcinać się "od garnka i wyglądać, jak "wypierzona".

I właśnie zaczęłam się wtedy zastanawiać. Czy aby nasz wygląd, to tylko nasza sprawa? jak postrzegana jest kobiecość, co nam wolno, a co nie w pewnym wieku?

Ja długo nosiłam krótkie fryzury, całe dzieciństwo i wczesną młodość. Nie miałam nigdy warkoczyków, czy długiego "końskiego ogona". Wtedy było mi z tego powodu przykro.

Mama uważała, że mam cienkie włosy, zatem lepiej mi w krótkich.

Kiedy wyjechałam z domu, usamodzielniłam się zaczęłam z fryzurami, kolorami eksperymentować. Miałam przeróżne fryzury i kolory, oprócz czerni, której nie lubię ( w ubiorach także).

Tak, jak wspomniałam całkowite, drastyczne zmiany zależały od mojego nastroju. Zawsze radziłam się zawodowych fryzjerów, choć nie zawsze trafiali oni w mój gust.

Z wiekiem lubię przede wszystkim wygodę i estetykę.

Ale mam zawsze przy sobie jeden drobny, nieodzowny element- dodatek, a mianowicie promienny uśmiech. W moim wieku pomaga i czuję się z nim dobrze.

Ciekawi mnie, jaki Wy posiadacie wizerunek i czy jest Wam z nim dobrze? za szczere odpowiedzi- dziękuję.
Nie zapominam o gustach i smakach moich domowników. Pierogi z owocami to jest to, co lubią w letnie dni najbardziej.

/pierogi z borówką amerykańską/

I koniecznie ciasta z owocami muszą być.

/kruche z jagodami/

Nie zapominam także o moich kwiatach.

/ulubione Storczyki/

Pozdrawiam serdecznie i życzę miłych, wakacyjnych chwil:)

słucham sobie- Francisca Valenzuela klik 

/róża na moim balkonie/

Cytat do zapamiętania:

„Kiedy zmienia się stan duszy, zmienia się także wygląd ciała i odwrotnie: kiedy zmienia się wygląd ciała, zmienia się jednocześnie stan duszy.”
Arystoteles