Ktoś, kto zna mnie dłużej, zna moje pasje. Jedną z nich jest umiłowanie przyrody i słabość do kwiatów.
Historia moja rozpoczyna się ponad 50 lat temu, od momentu narodzin.
Moja Mama i Babunia, przekazały mi w genach piękny dar- uszanowanie nie tylko ludzi, ale i przyrody.
/fragment przepięknego ogrodu mojej Siostry/
Najpierw Babcia, miała zawsze zadbany kolorowy ogród kwiatowy i ziołowy. Pyszne warzywa, a w sadzie- owoce, krzewy.
Później Mama- ciągle nowe roślinki sadziła. Pielęgnowaniem zajmowałyśmy się także my, czyli ja z siostrą. Obie do tej pory kochamy kwiaty, krzewy ozdobne.
/mały fragment królestwa kwiatowego Mamy/
/kawałeczek mojego kwiatowego zakątka/
/ulubiony Szczawik Deppego/
/ barwne Koleusy /
Kwiaty, to relaks, spokój, ukojenie, radość dla oczu i serca. To najwierniejsze nasze przyjaciółki, na dobre i złe, bezinteresowne.
Już mam zasadzone bratki w skrzynce. Niedługo zagospodaruję resztę skrzynek, doniczek, kratkę- na balkonie. Założę kącik ziołowy i warzywny. I będzie cudnie, barwnie, pachnąco, radośnie.
Pozdrawiam wszystkich miłośników roślin i życzę udanego, słonecznego tygodnia:)
Dziś posadziłam bratki miniaturki- moje ulubione, do skrzynki na balkon:)
Motto na miły tydzień:
"Im bardziej wyszukany i delikatny jest kwiat radości, tym czulsza powinna być ręka, która go zrywa".
Samuel Taylor Coleridge
Wszystkie kwiaty cieszą nasze oczy...Każda nawet najmniejsza roślinka posadzona przez nas sprawia nam przyjemność.
OdpowiedzUsuńKtoś powiedział: Radość z kwiatów - to resztki raju w nas.
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny ten Twój kawałek pod balkonem, jakie juki cudne! Bratki już częściowo w skrzynkach, nawet posiałam jedną paczuszkę nasionek w skrzynce tuż przy ścianie tarasu. Już kiełkują! Uwielbiam kwiaty!...
OdpowiedzUsuńsłonecznie i kolorowo u Ciebie!:))
OdpowiedzUsuńU mnie tylko storczyki - może nie tylko, może aż;)))
Pozdrawiam
Kocham kwiaty! Bez nich świat byłby smutny!
OdpowiedzUsuńJa kocham kwiaty już od znacznie więcej lat i wciąż jestem nimi zachwycona. Nie mam ogródka, za to w domu gaj zieleni. Pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńZawsze cieszy mnie nadejście Wiosny ponieważ zaczynają kwitnąć kwiaty
OdpowiedzUsuńj
Wiem, wiem,że kochasz kwiaty ! Ja ogrodem zainteresowałam się dopiero na emeryturze. Dawniej nigdy nie było na to czasu, chociaż Mama, która kochała nasz ogród , zachęcała mnie, niestety bezowocnie. Ale zostawiła mi miłość do naszego domu i do ogrodu. Teraz uwielbiam ogród, każdą chwilę spędzam w nim i chociaż czasem wracam padnięta ze zmęczenia, to szczęśliwa. Serdeczności ślę, piękne zdjęcia ogrodów :))
OdpowiedzUsuńŚliczne te zdjęcia. też kocham rośliny,choć teraz to już raczej te które nie są zbytnio wymagające w pielęgnacji. Uściski serdeczne-;))
OdpowiedzUsuńJa tylu kwiatów nie mam. Ale kwiaty lubię. Moja ciocia z Kwidzyna miała bajeczny ogród! Tam spędzaliśmy wakacje dziecięce. Kwiaty to była pasja mojej cioci i stryja.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam z Zielonego Zoliborza
Piękne kwiaty. Musisz mieć do nich rękę. Ja mogę tylko popatrzeć na kwiaty ogrodowe u teściowej. Nie wolno mi się dotykać.
OdpowiedzUsuńMam kilka doniczkowych w domu, ale to nie to samo co na dworze.
Piękne kwiaty. Ja na parapecie mam kaktusy.
OdpowiedzUsuńSmutno by było bez kwiatów do kwiatów trzeba mieć ręke piękny post serdecznie pozdrawiam
OdpowiedzUsuńpiekne kwiaty,ja tez posadziłam wdzięczne bratki w skrzynce,a te miniaturowe...są prześliczne:)
OdpowiedzUsuńte codzienne zwykłe radości - kwiaty i zioła, domowe jedzenie, lubię tak samo jak Ty
OdpowiedzUsuńJeszcze nam się chce:)
Bardzo dziękuję za wszystkie miłe komentarze ;)
OdpowiedzUsuńŚmiem twierdzić, że nie tylko muzyka łagodzi obyczaje ale także kwiaty, bo gdy się patrzy na ich piękno, człowiek łagodnieje.
OdpowiedzUsuńKwiaty wiele radości wnoszą w moje życie:)
UsuńMam ich dużo, bo lubię:)