Kochani!
Dziś temat, niby życiowy, ale trudny.O zdrowiu rzecz będzie...
Jak jest ze służbą zdrowia, szpitalami, leczeniem w naszym kraju każdy chyba wie.
Ale najbardziej tego faktu doświadczają ludzie przewlekle i poważnie chorzy.
Odkąd pamiętam, uczulało się nas, żeby nie lekceważyć pierwszych niepokojących symptomów, objawów i udać się, jak najszybciej do lekarza.Niejednokrotnie ważniejszymi od naszego złego samopoczucia bywały, a to: brak czasu, strach przed utratą pracy lub niepokojącą diagnozą, wstyd, brak funduszy.
Ale, kiedy już zdecydujemy się na leczenie rozpoczynają się schody.
Wiadomo, terminy b. odlegle do specjalistów, minimalna ilość zlecanych badań, po terminie rehabilitacja, brak leków lub pieniążków na ich wykupienie
Wielkim szczęściem dla pacjenta, jest otrzymanie pozytywnej decyzji o wyjeździe do sanatorium.
Oczywiście, w tym wszystkim "wszechmogący" i wszechobecnym jest ZUS, któremu wszystko wolno. Grunt, to człowieka chorego "sponiewierać", pozbawić środków do życia oraz zabrać ostatnią deskę ratunku- nadzieję!
Nieważne, że ubezpieczenie płacimy przez większą część swojego życia i z niego nie korzystamy, ale gdy chcemy- wtedy nam nie wolno!
Lekarze- orzecznicy są często: bezduszni, mało empatyczni, ale za bardzo ważni, w tym co robią. Tak im się tylko wydaje!
Piszę, o tym fakcie z własnego doświadczenia, bardzo smutnego z resztą!
Nasi lekarze są: pracowitymi, dobrymi, wykształconymi, mądrymi "fachowcami", ale niestety przeważnie w prywatnych gabinetach. Jakąż wówczas mają "ludzką twarz".
W świecie za to słyną z b. dobrej opinii.
Skandalem jest, kiedy pacjent umiera w szpitalu lub pod gabinetem lekarskim z powodu jakichś papierków, biurokracji!
W Polsce mamy niestety przede wszystkim brak w odpowiednim czasie, dobrej diagnostyki.
Często zaczyna się nasze leczenie od leków p/bólowych, bez wcześniejszych dokładnych wywiadów z pacjentem, badań, prześwietlań, itp.
Medycyna idzie, w b. szybkim tempie do przodu, mamy coraz więcej nowoczesnego sprzętu i co z tego...
Kolejki, jak były tak są, a gdzie w tym wszystkim jest człowiek- pacjent potrzebujący pomocy?
Szanujmy nasze zdrowie od najmłodszych już lat!
Nie zamartwiajmy się pracodawcami nie lubiącymi zwolnień lekarskich!
Koniecznie odwołujmy się od niesprawiedliwych, krzywdzących decyzji ZUS!
Mówmy głośno o lekarzach, którzy nas lekceważą i niesumiennie wykonują swój wyuczony zawód!
I na koniec wiersz:
Jak ja się czuję
"Kiedy ktoś zapyta - jak ja się dziś czuję,
Grzecznie mu odpowiem, że „Dobrze, dziękuję”.
To, że mam artretyzm, to jeszcze nie wszystko,
Astma, serce mi dokucza, i mówię z zadyszką,
Puls słaby, krew moja w cholesterol bogata...
Lecz dobrze się czuję, jak na swoje lata!
Bez laseczki teraz chodzić już nie mogę.
Choć zawsze wybieram najłatwiejszą, drogę,
W nocy przez bezsenność bardzo się morduję,
Ale przyjdzie ranek... Znów dobrze się czuję.
Mam zawroty głowy, pamięć figle płata,
Lecz dobrze się czuję, jak na swoje lata.
Z wierszyka mojego ten sens się wywodzi,
Że kiedy starości niemoc przychodzi,
To lepiej się godzić ze strzykaniem kości
I nie opowiadać o swojej starości (słabości).
Zaciskając zęby z tym losem się pogódź
I wszystkich wokoło chorobami nie nudź.
Powiadają: „Starość okresem jest złotym".
Kiedy spać się kładę, zawsze myślę o tym.
„Uszy” mam w pudełku, „Zęby" w wodzie studzę,
„Oczy" na stoliku, zanim się obudzę...
Jeszcze przed zaśnięciem ta myśl mnie nurtuje,
Czy to wszystkie części, które się wyjmuje?
Za czasów młodości — mówię bez - przesady –
Łatwe były biegi, skłony i przysiady.
W średnim wieku jeszcze tyle sił zostało,
Żeby bez zmęczenia przetańczyć noc całą.
A teraz na starość czasy się zmieniły:
Spacerkiem do sklepu, z powrotem - bez siły.
Dobra rada dla tych, którzy się starzeją:
Niech zacisną zęby i z życia się śmieją!
Kiedy wstaną rano - „części" pozbierają,
Niech rubrykę zgonów w prasie przeczytaj.
Jeśli ich nazwiska tam nie figurują
To znaczy: że Zdrowi i Dobrze Się Czują!!!".
Wisława Szymborska
Kochani ! obyśmy wszyscy zdrowi byli, tego z całego serca życzę😊💝
Cytat na temat:
"Jest tysiące chorób, ale tylko jedno zdrowie".
Ludwig Borne
