Pachnie lipą

  Drodzy moi!
Dziękuję za słowa zrozumienia i wsparcia pod ostatnim postem 😀🌻
Faktycznie: "nie jest najlepiej, ale mogło być przecież gorzej", czekam nadal na wiążące decyzje!
Dziś tematem głównym będzie pachnąca, miododajna lipa.
Pamiętam z lat dzieciństwa olbrzymi, 100- letni okaz.
Rosła koło domu Dziadków. 
Dziadzio Jan bał się, że podczas burzy połamie się i spadnie na dom.
A potężne, to było drzewo.
Kiedy je ścinano, pojawiły się łzy w oczach Dziadzia, bo okazało się, że lipa była cała w środku zdrowa!
Smutno było, bez naszej lipy później...
A rosła piękna, olbrzymia, obsypana w sezonie obfitym kwieciem.
Zimą pysznie smakowała herbatka z własnoręcznie zasuszonych kwiatów.

W tym roku sezon właśnie się kończy, zatem pośpieszmy się, bo lipa rozkwitła i nadaje się już na susz.
Kwiaty zbieramy wtedy, kiedy większość jest rozwinięta, a pozostałe rozchylają się, zawsze w okresie suszy.
Z dala od miejsc, które są narażone na bezpośrednie zanieczyszczenia środowiska, tj: drogi, fabryki, opryskiwane uprawy, wysypiska śmieci, stacje paliw, cmentarze.

Zbieramy tylko wierzchołki. 
Suszymy w przewiewnym miejscu, w cieniu, rozłożone cienką warstwą. Temperatura nie powinna przekraczać 40 stopni.
Po wysuszenie kwiaty powinny mieć naturalny jasnożółty kolor i aromatyczny zapach.
Wysuszony kwiat przechowujemy w szczelnych zamykanych pudełkach.

Własności lecznicze kwiatostanów lipy.
Działa ona przede wszystkim napotnie, a także: przeciwbólowo, żółciopędnie, przeciwskurczowo.
Stosujemy napary i odwary. 
A polecane są szczególnie dzieciom oraz osobom starszym. 
W takich stanach, jak: przeziębienie, grypa, angina, zapalenie oskrzeli.
Zewnętrznie: do płukania gardła i jamy ustnej.
Kwiat lipy możemy łączyć z suszonymi malinami oraz miodem.
Z wyczytanych ciekawostek.
U Słowian lipa była uznawana za święte drzewo. Otaczana była czcią i szacunkiem. Odbywały się pod nią wszelakie: narady wojenne, sądy, obrzędowe tańce.
Z lipy wyplatano: kosze, cedzidła, sprzęty i meble, a także chodaki.
Drewno lipowe wykorzystywano do wyrobu: posagów, naczyń, rzeźb.
Wypalone drewno lipowe służyło jako węgiel  rysunkowy oraz składnik prochu.
Lipowe kwiaty były pokarmem dla pszczół, a te od wieków ceniono jako wartościowy lek.
W Grecji lipa symbolizowała: niewinność, czystość, nadzieję.
W dawnej Polsce lipę także otaczano kultem i sentymentem.
Wysławiali ją poeci, min Jan Kochanowski, umieszczali na obrazach słynni malarze.
Do dziś aleje lipowe stanowią przepiękny krajobraz wsi, czy miasta.
A teraz pora na przepisy.
Aby zrobić napar z lipy, bierzemy: 1-2 łyżki lipy, zalewamy 1 szkl. wrzątku. 
Odstawiamy pod przykryciem na 10 min. 
Odcedzamy, pijemy 3x dziennie po 1/2 szklanki.
Odwar do płukania gardła. Tym razem, zalewamy 8 łyżek lipy, 
2 szkl. letniej wody. 
Gotujemy 20 min. Odcedzamy. 
Płuczemy jamę ustną, albo wlewamy do kąpieli. Koi nerwobóle.

Zachęcam do zbierania, suszenia ziół. 
To nie tylko zdrowe, ale tanie leki naturalne.
U mnie miód lipowy często jest wykorzystany do naleweczek. 
Na zdrowie 🍯
Pozdrawiam miło wszystkich odwiedzających mojego skromnego bloga i życzę tylko udanych, letnich dni, dużo zdrówka 💛🦋🐝⛅
Kochani!
Przepraszam, ale niechcący skasował mi się link prowadzący do Waszych blogów.
Będę dodawała stopniowo adresy, po zostawieniu przez Was komentarzy.

do posłuchania- klik

Strofki na dziś:

Na lipę

"Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!

Nie dójdzie cię tu słońce, przyrzekam ja tobie,

Choć się nawysszej wzbije, a proste promienie

Ściągną pod swoje drzewa rozstrzelane cienie.

Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewają,

Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekają.

Z mego wonnego kwiatu pracowite pszczoły

Biorą miód, który potym szlachci pańskie stoły.

A ja swym cichym szeptem sprawić umiem snadnie,

Że człowiekowi łacno słodki sen przypadnie.

Jabłek wprawdzie nie rodzę, lecz mię pan tak kładzie

Jako szczep napłodniejszy w hesperyskim sadzie".

Jan Kochanowski

Pięknie dziękuję Beatce i Kasi za pamięć i pocztówki z wakacji 🙋‍♀️🌼🧡

Sama dawno nigdzie nie wyjeżdżałam, tym bardziej się cieszę 😘